Князь Романов қароргоҳи — 1891 йида барпо этилган Тошкентнинг ўзгача архитектурадаги иншоотларидан биридир. Унинг лойиҳасини таниқли архитектор А.Л Бенуа ва В.С. Гейнцелманларга тегишли. У Амир Темур скверидан унча узоқ бўлмаган жойда, шаҳар марказида жойлашгандир. Қароргоҳ Туркистон ўлкаларига умрбод бадарға қилинган князь Романов Николай Константинович учун барпо этилган ва у бу ерда қолган умрини яшаб ўтган. Николай Романов Тошкентдаги Қуруқ ерлар ўрнига суғориладиган каналлар барпо этди, совунгарчилик заводларини, билярд ўйингоҳлари ва суратчилик устахоналарини қурдирди, гуруч қайта ишлаб чиқарилишини ва квас сотуви ишга туширди, шунингдек, совунгарчилик ҳамда пахтачилик мануфактурасини йўлга қўйди. Князь Романов санъат шайдоси бўлганлиги учун у топган пулига санъат асарларини харид қилган, шу сабабдан унинг коллекциясидаги мармар ҳайкал ва расмлари Ўзбекистон санъат музейининг асосини ташкил қилди.